Met deze blog willen we eigenlijk het meest iemand anders aan het woord laten. In dit geval de hoofdredacteur van het grootste opinieblad van Nederland; Elsevier (EW Magazine), Hella Hueck. Zij schreef een treffend hoofdredactioneel artikel in de uitgave van 7 december 2024 onder het kopje ‘Nederlander van het Jaar – weg met die term malafide huisjesmelker’.
Het gaat over de Wet betaalbare huur (Wbh – 36.496) die sinds juli 2024 van kracht is. De wet zorgt (of misschien kunnen we beter spreken van: ‘beogen’) ervoor dat mensen een betaalbare huurwoning kunnen krijgen met een huurprijs die beter is afgestemd op de kwaliteit van de woning. Samenvattend weergegeven o.b.v. op het wetsvoorstel en de memorie van toelichting zoals ingediend bij de Tweede Kamer “wordt met dit voorstel het woningwaarderingsstelsel (WWS) uit de sociale huursector verplicht voor de vrije huursector tot een huurwaarde van € 1.123,- (regulering middenhuur). De gereguleerde huur wordt met deze wet uitgebreid naar huurwoningen in het middensegment tot en met 186 punten die volgens het WWS maximaal Circulair Materialenplan € 1.123,- per maand gaan kosten. Huurders in het middensegment krijgen hiermee toegang tot de Huurcommissie”.
Dus was voorheen enkel de onderkant van de huurmarkt gereguleerd (‘de sociale huur’), daar is nu een nieuw segment bijgekomen (‘de middenhuur’) waarmee er dus meer huurwoningen onder het puntenstelsel komen te vallen.
Zo op het oog een sympathiek en goed bedoeld initiatief zou je zeggen! Een grotere groep huurders zou dan goedkoper kunnen wonen. Alleen…: méér overheidsregulering geeft altijd te denken want gaat dit niet ten koste van de verhuurder? En gaat hier dan geen reactie op komen?
Sinds het van kracht worden van deze wet is er al veel in de media over gezegd. We kunnen niet in de toekomst kijken maar een zorgwekkend aantal huizenbeleggers (van grote institutionele partijen tot particulieren) heeft aangegeven te gaan uitponden zodra er een nieuwe huurder komt en er dus een nieuw huurcontract opgesteld moet worden die dan onder het nieuwe puntenstelsel komt. Het overgrote merendeel van deze huisbazen (zo’n 80%) bezit 1 woning en vaak is dat bedoeld als aanvulling op de AOW, dus eigenlijk een ‘pensioenpotje’ van (veelal) middenstanders die het huizenbezit als hun pensioenverzekering beschouwen.
Laten wij eens focussen op de doelgroep van de UrbanEcoStudios en de sub-groep daarvan: de studenten. Hoe gaan zij na hun afstuderen een eigen woning kunnen vinden? Met een gemiddelde woningprijs die richting de 4,5 ton gaat zal een groter deel gedwongen moeten kijken naar een huurwoning. Maar “gaan de studenten met de politieagenten en verpleegsters” verdreven worden van de huurmarkt als gevolg van deze nieuwe wet? Of is het alleen uit de stad richting het platteland?
Lees hier wat Hella Hueck over dit onderwerp schreef:
Laatst hadden we op de redactie vijf studenten van de school voor journalistiek in Utrecht op bezoek die voor ons onderzoek doen. ‘Wie woont er in de stad?’ vroeg ik ze. Eentje was het gelukt een kamer te vinden. Eéntje! De rest woonde nog bij hun ouders of hadden een kamer gevonden, van Abcoude tot Alphen aan den Rijn.
De laatste maanden is onder studenten paniek uitgebroken. Uit enquêtes onder huizen van studentenverenigingen blijkt dat een kwart van de huizen wellicht wordt verkocht, omdat het voor verhuurders niet meer rendeert. De student wordt de stad uitgejaagd. Net als de verpleegster en de politieagent.
De reden: de Wet betaalbare middenhuur. Naast de sociale huursector hebben we er nóg een gereguleerde huursector bijgekregen: de middenhuur. Dat klinkt lekker ferm en doortastend, reguleren. Maar de wet pakt dramatisch uit. Door het puntenstelsel van sociale huur uit te breiden naar woningen die eerst tot de vrije sector behoorden en de huur te maximeren op 1.100 euro per maand kan het voor verhuurders niet meer uit. Het aantal huurhuizen neemt af. President Klaas Knot van De Nederlandsche Bank pleit voor het terugdraaien van de wet.
Het moet leiden tot herbezinning in de politiek. En tot een herwaardering van de particuliere huizenbezitter. Jarenlang zijn ze weggezet als malafide huisjesmelkers, die huurders het vel over de neus trekken en ze laten verrekken met lekkende daken en haperende cv-ketels. Onterecht. Weg met die term. De meesten voelen zich verantwoordelijk voor hun verhuurders en nemen onderhoud serieus. Ze zijn geen superbeleggers.
Zo’n 80 procent van de huisbazen bezit slechts één woonhuis. Vaak aangekocht als appeltje voor de dorst. De particuliere belegger verhuur aan meer dan één miljoen Nederlanders. Zij zijn de ruggengraat van de huizenmarkt. Zonder hen stort de huurmarkt in. En daarom roept EW de goede huisbaas uit tot Nederlander van het Jaar.
Weg met die term malafide huisjesmelker
Gepubliceerd op 19 december 2024, artikel EW Magazine van 7 december (download hier)
#Containerwoningen #UrbanEcoStudios #Studentenhuisvesting #Studentenkamers #Flexwonen #Flexwoningen #Arbeidsmigrantenhuisvesting #Modulairbouwen #Modulairwonen #Modulairewoningen #Tinyhouses #Woningnood #Tijdelijkehuisvesting #Tijdelijkewoningen #wetbetaalbarehuur #middenhuur