Het Greenhouse Gas Protocol (GHGP)

Voor de CO₂-footprintbepaling richten wij ons op de internationale GHGP-methode, het Greenhouse Gas Protocol (ook wel afgekort als GHG Protocol). Deze methode stamt al uit 1994 en is opgesteld door het WBCSD (World Business Council for Sustainable Development) en het WRI (World Resources Institute). Het protocol is in 1998 ontstaan. Het gebruik ervan werd in het Amerikaanse bedrijfsleven pas echt zichtbaar vanaf de eeuwwisseling. Het voordeel van een protocol is dat we allemaal dezelfde taal spreken en daarin rapporteren.

Scope 1 is de emissie veroorzaakt door verbranding van fossiele brandstoffen in de eigen installaties (zoals de verwarming van onze 3 productiehallen door CV-ketels en eigen voertuigen zoals heftrucks etc.). Dit zijn directe emissies.

Scope 2 is indirecte emissie die gepaard gaat met de opwekking van ingekochte elektriciteit, stoom, warmte of koude.

Scope 3 omvat alle indirecte emissies in de waardeketen (value chain) zoals transport, afvalverwerking, aankoop van kapitaal- en verbruiksgoederen, woon-werkverkeer en zakenreizen. In ons geval betreft het m.n. de inkoop van bouwgrondstoffen ('Purchased goods and services'). De productie daarvan - ten behoeven van onze bedrijfsactiviteit - stoot vervolgens CO₂ uit. Die komt dan voor rekening van ons c.q. op elke individueel geproduceerde UrbanEcoStudio.

Scope 3 bestaat uit 15 categorieën die bepaald moeten worden indien relevant. Scope 3 is nu nog voor kleinere bedrijven vrijwillig maar binnenkort worden categorieën als woon-werkverkeer verplichte rapportage naar de overheid toe.

De 15 Scope 3-categorieën

Zoals onderstaande figuur laat zien gaat het niet alleen om CO₂. Andere gassen hebben ook een broeikaswerking en moeten aangepakt worden. Zeven daarvan zijn aangewezen in de klimaatverdragen van Kyoto en Parijs. Het zijn: CO₂, CH4, N2O, SF6, PFC’s, HFC’s en NF3. PFC’s en HFC’s zijn koudemiddelen in airco’s en die zijn bijzonder schadelijk voor de atmosfeer. 

Die schadelijkheid wordt uitgedrukt in een getal, het GWP (Global Warming Potential). CO₂ heeft een GWP van 1, CH4 van 28 en HFC’s tussen de 2.000 en 12.000. 1 kg HFC staat daarmee gelijk aan 2-12 ton CO₂. Met het GWP getal kunnen we alle emissies terugrekenen naar CO₂-equivalenten (uitgedrukt in kg CO₂-e) die samen opgeteld onze footprint vormen.

Schematisch overzicht Scope 1, 2 en 3 emissies (GHGP)